Mikrodenetleyiciler ve işlemciler, merkezi bir işlem birimi (CPU) ve diğer destekleyici devreler içeren yarı iletken cihazlardır. Bilgi işlem gücü gerektiren bilgisayarlarda ve benzeri cihazlarda (örn. cep telefonları) kullanılırlar. Günümüzde mikrodalga fırınlardan uydulara kadar çok çeşitli ürünlerde kullanılmaktadırlar ve genellikle dijital kartlar, anakartlar, denetleyiciler veya anakartlar olarak adlandırılan devrelerde kullanılmaktadırlar. Mikrodenetleyici, genellikle maliyet, güç ve boyutun önemli olduğu gömülü uygulamalarda kullanılan özel bir CPU odaklı çip türüdür.

Bellek, dijital bilgileri depolayabilen ve okuyabilen herhangi bir cihazdır. Merkezi işlem birimi (CPU) ve dijital bilgileri de tutan depolama ile birlikte herhangi bir bilgisayar sisteminin önemli bir parçasıdır. Geleneksel olarak bellek, geçerli CPU programı için gerekli olan ve CPU önbelleğinde saklanamayan verileri tutar. Bunu, genellikle statik verilerin uzun süreli depolanması için kullanılan depolama ile karşılaştırın. Hafızanın birkaç önemli özelliği vardır. Kapasite, bellekte saklanabilecek maksimum bit sayısıdır ve genellikle gigabayt (GiB) cinsinden ölçülür. Hız, belleğin bir okuma ve/veya yazma işleminde elde edebileceği maksimum bit sayısıdır ve genellikle saniyede gigabayt olarak ölçülür. Bekleme süresi, belleğin bir okuma veya yazma isteğine ne kadar hızlı yanıt verdiğini tanımlar ve genellikle saniyenin (ns) birkaç milyarda biri civarındadır. Günümüzde en yaygın bellek teknolojisi Dinamik Rastgele Erişimli Bellek veya DRAM'dir. DRAM geçici bir bellektir, yani güç kesilirse depolanan bilgiler korunmayacaktır. DRAM'in birkaç alt sınıfı vardır ve her biri belirli uygulamalar için avantajlara sahiptir. Geleneksel olarak, çift çift oranlı (DDR) bellek, sunucularda olduğu kadar kişisel bilgisayarlarda da bulunabilir. Cep telefonları, tablet cihazlar ve netbook'lar gibi mobil ve gömülü uygulamalar için düşük voltajlı DDR (LPDDR) yeterlidir. Grafik DDR (GDDR), öncelikle grafik iş istasyonlarında veya grafik kartlarında kullanılan yüksek performanslı bir bellektir.

Amplifikatör, bir elektrik sinyalinin genliğini artıran elektronik bir cihazdır. Etki, amplifikatör kazancı olarak bilinir. Amplifikatörler, vakum tüpü (valf) teknolojisinden yarı iletken transistör tabanlı cihazlara dönüşen sınıf ve türe göre kategorize edilebilir. Valf çalışması, bir vakumdaki sıcak bir filamentten sıcak iyonların emisyonunun bir kontrol kapısı tarafından kontrol edilmesi ilkesini takip eder. Radar gibi yüksek güçlü uygulamalar için bugün hala kullanılmaktadırlar. Yarı iletken amplifikatörler, yük taşıyıcılarını bir elektrik alanı tarafından kontrol edilen yarı iletken bir bağlantıya yayarak çalışır ve günümüzde en yaygın kullanıma hazır amplifikatördür.

Filtre, gürültü olarak da adlandırılan istenmeyen frekansları gidermek için temel tek işleme işlevlerini yerine getiren yarı iletken bir üründür. Filtreler, pasif ve aktif, analog ve dijital, doğrusal ve doğrusal olmayan gibi bir dizi farklı tipte mevcuttur. En iyi bilinen filtreler düşük geçişli, yüksek geçişli, bant geçişli ve bant durdurmadır. Filtreler çeşitli farklı uygulamalarda bulunur, ancak en çok ses ve multimedya uygulamalarında popülerdir. Filtre, çıkış voltajının, akımının veya gücünün giriş frekansına göre tahmin edilebilir bir şekilde değiştiği elektronik bir ağdır. Filtreler, yüksek frekansları geçirecek ve düşük frekansları engelleyecek veya yalnızca düşük frekansları geçirecek veya yalnızca belirli bir frekans bandını veya başka herhangi bir kombinasyonu geçirecek/engelleyecek şekilde tasarlanabilir.

Kondansatör, iki terminali olan pasif bir elektrik bileşenidir. İki terminal, elektromanyetik enerjiyi bir elektrik alanı şeklinde depolar. Terminaller, aralarında dielektrik malzeme ile doldurulmuş iki iletken plakaya bağlanır. Kondansatör, iletken plakaları üzerinde bir elektrik yükü depolar. Dielektrik ile ayrılan elektrik yüklü iletken plakalar bir elektrik alanı oluşturur.

Bir devre koruma cihazı, ekipmanı ve süreçleri hasara veya güvenlik sorunlarına neden olabilecek aşırı enerjiden korur. Devre Koruma prensibi, elektrik devrelerinde kısa devreleri, kablo iletkeninin aşırı ısınmasını ve elektrikli ekipmanın diğer giriş düzenliliklerinden dolayı hasar görmesini önlemek için kullanılır. Ürünler, devre kesicilerden sigortalara ve diğer aşırı yük ve koruma cihazlarına kadar çeşitlilik gösterir. Harici bir güç kaynağına bağlı olan veya pilleri biten veya pilleri şarj eden çoğu uygulama bu tür ürünleri kullanır.

Programlanabilir bir mantık cihazı, bir uygulamada mantık işlevlerini gerçekleştirmek için programlanabilen veya yapılandırılabilen entegre bir devredir. Alan Programlanabilir Mantık Dizileri (FPGA'lar) ve Karmaşık Programlanabilir Mantık Cihazları (CPLD'ler), programlanabilir mantık cihazlarına örnektir.

Radyo Frekansı (RF) ve Mikrodalga haberleşmesi, Standart Radyo veya Mikro Frekans dalgaları üzerinden haberleşme yeteneğidir. Bu, bilgi işlem veya iletişim cihazlarının bir kablo aracılığıyla fiziksel olarak birbirine bağlanmasına gerek kalmadan verilerin nispeten büyük mesafelerde iletilmesine izin verir. Bazen kablosuz iletişim olarak da bilinen ana uygulamalar Endüstriyel, Otomotiv, Tüketici, İletişim, IoT ve Askeri'dir.

Osilatör, genellikle bir sinüs veya kare dalga olan periyodik bir salınım çıkışı üreten mekanik veya elektronik bir cihazdır. Bir kristal, aynı zamanda periyodik salınımlı bir çıkış üreten, ancak daha dar bir frekans geçiş bandına sahip pasif bir bileşendir. Osilatörler ve kristaller, doğru bir saat kaynağı sağlamak için genellikle dijital entegre devrelerde kullanılır. Kristal frekansları yüksek kHz'den düşük kHz'e kadar değişebilse de, faz kilitli döngüler (PLL'ler) giriş frekanslarını yüksek MHz ve düşük GHz aralıklarına doğru bir şekilde çarpar, bu da yüksek hızlı devrelerin saatlenmesinde yararlıdır.

Direnç, temel bir devre bileşenidir. Tüm dirençler pasiftir; sadece güç tüketirler ve asla güç sağlamazlar. Bir direnç, iki terminali arasında bir voltaj olduğunda akımın akmasına izin verir. Dirençler birçok değer, şekil ve form faktörüne sahiptir. Tüketici elektroniği küçük, hassas dirençler gerektirir. Yüksek hızlı uygulamalarda, parazitik endüktansı ve kapasitansı en aza indirmek önemlidir. Endüstriyel uygulamalar, büyük miktarda güç tüketebilen dirençler gerektirebilir, bu nedenle bu dirençler doğal olarak daha büyüktür. Dirençlerin üretimi için de birçok teknoloji vardır: karbon kompozitler, karbon film, metal film ve wirewound.

Entegre Devreler (IC'ler), dijital devrelerde mantıksal işlemleri gerçekleştirmek için kullanılan modern elektronikteki temel bileşenlerdir. İkili verilerin (0'lar ve 1'ler) işlenmesini ve kontrol edilmesini sağlayan dijital sistemlerin yapı taşlarıdır. IC'ler bilgisayarlarda, akıllı telefonlarda, gömülü sistemlerde ve diğer çeşitli elektronik cihazlarda yaygın olarak kullanılmaktadır.

İletişim ve Ağ ürünleri hem kablolu hem de kablosuz uygulamalar için tasarlanmıştır ve çeşitli pazarlarda kullanılır. Bilginin elde edilmesi veya kabulü, işlenmesi, saklanması, görüntülenmesi, analizi, korunması, elden çıkarılması ve aktarılması için kullanılan tüm elektronik cihazlar ve sistemler ile bir ağ üzerindeki cihazlar arasındaki iletişim ve etkileşim için gerekli olan fiziksel cihazlar bu kategoride bulunabilir.

Konektör cihazları, kablo, ses ve videodan fiber optik, arayüz, jumperlar ve şöntlere kadar çok sayıda uygulamada kullanılmaktadır. Uygulamalar hafıza kartları, telefon ve telekom, otomotiv, Endüstriyel ve güç içerir.

Diyotlar, transistörler ve tristörlerin tümü yarı iletken cihazlardır. Diyotlar ve transistörler, modern kişisel bilgisayarların ve mobil elektronik cihazların temelini oluşturur. Elektronik endüstrisinde yaygın olarak kullanılmaktadırlar. Hemen hemen tüm elektronik sistemler onlarsız çalışır.

Mantık cihazları ve zamanlama bileşenleri, ayrı sabit işleve adanmış çok çeşitli bileşenleri içerir. Bu ürünler, eski mantık kapısı cihazlarını, uygulamaya özel dijital işleme yonga setlerini ve saat oluşturma ve hassas zamanlama uygulamaları için özel bileşenleri içerir. Tüm Uygulamalar, alt tasarımları içinde bir tür zamanlama ve mantık gerektirir.

Sensörler, bir ortamın fiziksel veya elektriksel özelliklerini ölçmek ve sinyali bir kişi veya makine tarafından okunabilen veya yorumlanabilen başka bir sinyale dönüştürmek için kullanılabilen cihazlardır. Bu tür bir cihaza, bir sinyali diğerine dönüştürme yeteneğine atıfta bulunularak dönüştürücü denir. Sensörler şu anda tüm dünyada kullanılmaktadır. Günümüzün elektronik çağında, dönüştürücülerin çoğu genellikle çeşitli sinyalleri bir tür devre tarafından tanınabilen elektriksel darbelere dönüştürür.

Sürücüler ve Arayüzler, bir sistemdeki çeşitli işlevleri yönetmeye ve kontrol etmeye yardımcı olan bir IC ailesidir. Tipik örnekler arasında Yük sürücüleri, seri iletişim IC'leri, CAN arabirim aygıtları vb. bulunur.

Optoelektronik cihazlar, elektriksel ve optik sinyalleri ileri geri dönüştürür ve CMOS cihazlarının yaygın kullanımı, analog ve dijital sinyallerin elektronik olarak işlenmesini ve saklanmasını kolaylaştırır. Bununla birlikte, optik sinyallerin yüksek hız ve uzun mesafeli iletim açısından önemli avantajları vardır.

Alıcı-vericiler, mikroişlemci sistemlerinin çeşitli farklı protokollerde arayüz standartları üzerinden iletişim kurmasını sağlayan özel amaçlı entegre devrelerdir. Bu tür protokoller arasında Ethernet, CAN veri yolu ve Token Ring gibi seri ağ arabirimleri bulunur. Ayrıca RS232, USB ve Firewire gibi çevresel arabirimler içerebilirler ve SATA, PCIe, HDMI, Thunderbolt ve SDI gibi modern yüksek hızlı seri arabirimler, çok yüksek bit hızlarına ve uzun kablo uzunluklarına uyum sağlamak için özel analog ve saat devrelerine sahiptir.

Güç yönetimi, güç kaynakları, motor kontrolü, çekiş, akıllı telefonlar, tabletler, giyilebilir cihazlar vb. uygulamalarda elektrik gücünün kontrol edilmesi ve dağıtılması sürecini ifade eder. Güç Yönetimi IC'leri veya PMIC'ler, elektrik gücünün kontrol edilmesi ve dağıtılması süreci için özel olarak mevcut olan IC'lerdir.